Hocaefendi, ekonomist, militan bir adam Hasan Hüseyin Varol
İlk 1986 Yılı’nda tanıdım.
Doğanhisar’da lise son sınıf öğrencisiydim.
Hayra Hizmet Vakfı’nda ziyaret etmiştik Ali Acar ağabeyle birlikte.
“Bey” diye hitap etmişti bir gence.
“Kahve” ikram etmişti.
Sonra Doğanhisar’dan Konya’ya dersane için geldim.
Lastik Durağı’nda Mehmet Koç hocanın evinde kalmıştık öğrenci arkadaşlarla birlikte.
Sabah Namazı’na Melihşah Camii’ne gittiğimizde namazı kıldıran kişi, namaz sonrası “5 dakika sohbet” etti.
Gördüğümde tanıdım, namaz çıkışı yanına gittim, elini öptüm.
Hasan Hüseyin Varol Hocaefendi’ydi.
Her Sabah Namazı sonrası “5 dakikalık” sohbeti oluyordu, her sabah dinliyorduk.
Bir gün namaz çıkışı yanına çağırdı, akşam Harbiş Siteleri’inde sohbeti varmış, adresi vererek davet etti.
Heyecanlanmıştım…
Uzun süre sohbetlerine devam ettim.
Tefsir sohbetleri yapıyordu, bana da mealden anlamlarını okutuyordu.
Elbette ki biliyordum meale ihtiyacı olmadığını, beni sohbete dahil etme ayrıcalığını yaşattığını.
Bir yıl sürdü.
O, gençlerin üzerinde el emeği olan bir öğretmendi.
Sadece kürsüden vaaz veren bir vaiz değildi.
80 darbesinde cezaevinde yatmış bir insandı.
Cenaze Namazı’nda dokunduğu çocukların, gençlerin kocaman adam olduklarını gördüm.
Karl Marx’ı tanıyan, diyalektiğine reddiyelerini sıralayan bir entelektüeldi.
İslam ekonomisini, islami finansal yönetimi bilen bir ekonomistti.
Tartışmaya, münazaraya, muhasebeye, düşüncenin paylaşılmasına açıktı, açık teşvikleri vardı.
Militandı, beyefendiydi, hocaefendiydi, icracı bir Müslümandı, çağının mütefekkiriydi, nezaket, asalet, haşmet, letafet, latiflik hepsi üzerinde yerli yerinde duran güzel bir Müslümandı.
Bazen yazılarımı okuduğunda “Yürü be Ahmet Şükrü” dediği olurmuş.
Yürümeyi öğrettiği adamlardan biriydim ben.
Allah rahmet etsin. Mekanı Cennet olsun. Talebelerinin ve Müslümanların başı sağ olsun.
