Türkiye’de saygı duyduğum yazarlar var. Sadece saygı duyuyorum. Türkiye’de özendiğim, gıpta ettiğim, hayranlık beslediğim, ufkumuzu açtıkları kadar, yolumuzu da açan bir yazar yok!

Doğrusu yazar değil, yazar; yazı alanıyla ilgili bir platformu paylaştığımız için bir örnek sadece. Bize kavradıklarımızın kavgasını öğretecek insan istiyorum ben. Dik durduğu kadar, dikleşmeyi de bilen, her türlü darbe karşısında başı dik yürüyen bir insan istiyorum. Darağaçlarına geldiklerinde af dilese de önemli değil, oraya gelene kadar ölümle yüzleşmeden insanlıklarımızı öldüren ne varsa hepsini öldürmeye, yok etmeye adanmış bir hayatı tanımak istiyorum.

Son an kahramanlıklarına iltifat etmiyorum. Yaşanılan bir hayat olsun, bizler nasıl yaşanması gerektiğini yine mecburen bir insandan öğreneceğiz. Ben bir İmam Huseyin istiyorum. Asırlar sonra da olsa, birçok insanın damarlarında dolaşması için akıtılan o kanın şahadetine tanıklık etmek istiyorum.

Kendi nefsimizi, ailemizi bize emanet eden Rabbimize, emanetlerini gerçek sahibine emanet ederek çekip gidebileceğimiz bir yolumuz, bir yolculuğumuz olsun istiyorum.

İlletli bir hastanın yakınlarının hastayı değil de ölümü sonrası mirasını paylaşamayan insanlık utancını kendime yaşatmadan başımı alıp gideceğim, ardımda sadece yaşanmış bir söz mirası bırakmak istiyorum.

Yokluklara, sefaletlere, ayrılıklara, ölümlere, anlatılan kıssalara gözpınarlarımı kurutmadan, bütün bir insanlık meydanında, bütün bir insanlığa meydan okuyan hakikatli bir adamın omuzunda ağlamak istiyorum; hem de hıçkıra hıçkıra… Hüseyin denildiğinde öfkesi gözyaşlarıyla bilenmiş bir kılıç gibi olmak mesela…

Müslümanların Kerbelasını hem de Allah’ın adını kullanarak hazırlayan, Yezid’in sistemini kuran her kim varsa lanet okumadan, canına okuyan olmak istiyorum.

Gelmiş geçmiş bütün cahiliye adetlerini deviren, gerçek bir devrimci H.z. Muhammed’in ahlakıyla ahlaklanmak, onun adaletinden başka hiçbir adalete sığınmadan, gerektiğinde en yakınıma da kılıcımı çekip, kellesini uçurmaktan çekinmeyen, kesilen parmağın ister acıtsın ister acıtmasın şeriatından biri de ben olmak istiyorum.

Müslümanca bir hayat; şairin dediği gibi sevdi mi cennet, kızdı mı cehennem kesilen bir yüzü ipek, bir yüzü köpek kesilen insanlar da dahil hepsine, bir yüzü İsa, bir yüzü Musa kesilmek istiyorum.

Öyle bir partinin, öyle bir fırkanın adamı olmak istiyorum ki; seçilmiş bir hakkı, seçilmiş bir haksızlığı hemen birlikte olduğum insanlarla oylamak, hemen hangi şer başını sandıktan çıkarmışsa, o sandığa gömen bir siyasi bilincin bireyi olmak istiyorum.

Ve ben biliyorum ki, sıradan bir insan, onlarca milletin donunu soyan soygunculara kök söktürdü. Bu sayı fazla da değil, iki elin parmakları kadar da değil, bir elin parmakları kadar olsa, iflahları kesilecek.

Bizler sadece Allah’ın karşısında sıradan kullarız, Allah’ın insanlara dağıttıklarını kendi nefsi hesabına toplayanlara karşı Allah’ın yeryüzündeki halifeleriyiz. Yeniden imanlarımızı tazelediğimizde, Firavun’a diz çöktüren birer Musa olacağız. Yeniden iman ettiğimizde, emanetlere ihanet edenler karşısında el-emin örtüsüne bürünen birer Muhammed olacağız. Yeniden iman ettiğimizde, Allah’ın adaletini haykıran Ebur Zerr’in Rebeze’ye sürgününü de kendimize yakıştıracağız!