Hem kimseyi beğenmeyen hem kimseye karışmayan bir şehir.

Bir birlerini aklayarak varlık süren, varlıklarına varlık katan eşraf siyaseti.

Kadim bir kasaba, taşra kültürünü aşamayan bir başkent.

Kulislerden beslenen mahalle.

Yöneticileri aynı siyasî çizgide de olsa bir dev-i sabık.

İtibar suikasti de bunlarda, yapılanları edilenleri yıkmak da.

Hepsi siyasî tarihi kendiyle başlatan aklı da fikri de güdük ucube topluluğu.

Maalesef birlikte anılmanın nasibini kendimize kader kıldık.

Bizi, ne kendimize getir bilen var mı?

Bizim hocalarımız da aristokrattır.

Vaazını halka yapar, ensesi kalınlarla oturur kalkar.

Düzene, düzenden beslenenlere dokunmazlar.

Ayetleri yorumlayan, hadisleri günümüze taşıyan insanların anayasa ve yasa maddelerini tartıştığını göremezsiniz.

Ne de olsa İstanbul Sözleşmesi sadece şeriata aykırı olan, gerisi kadılık makamının uygulamaları(!)

Ders halkalarındaki insanlara değil ailecek görüştüklerine, kimlerle vakit geçirdiklerine bir bakın.

Başörtüsü mücadelesinde bir hocaefendiyi, şeyhi, miting yaparken görmedik, gördüklerimiz de bedelini ödeyen birkaç kişiydi, onlar da öğretmen kökenliydi.

FETÖ mücadelesinde tanık olduklarını anlattıramadık.

Bunların anlattığı dinden bu kadar olur, bizden bu kadar olduğu gibi.

Katıl haftalık sohbetlere yüklen sevapları, anlatılan ayetlerin sorumluluğunu anlatan da dinleyen de yüklenmesin!

Deist olan gençlik değil bizleriz, hangi işimizde ayet, hangi işimizde hadis var.

Hepimiz bir yaratıcıya inanıyoruz sadece!